Παρασκευή 24 Νοεμβρίου 2017

Επίσκεψη έμπρακτης βοήθειας και αλληλεγγύης στην Μάνδρα - Κυριακή 26 Νοέμβρη



Σημεία συνάντησης:
10.00πμ στα γραφεία του σωματείου (Ερμού και Φωκίωνος 11)

Συμμετέχουμε σε πρώτη επίσκεψη έμπρακτης βοήθειας και αλληλεγγύης την Κυριακή 26/11/2017 στην Μάνδρα

  • Τα είδη πρώτης ανάγκης που συλλέγονται είναι: Σχολικά είδη, είδη καθαρισμού, είδη προσωπικής υγιεινής, σκούπες, κουβάδες, σφουγγαρίστρες.
  •  Συμβάλουμε σε εργασίες αποκατάστασης της περιοχής (εξοπλισμένοι με αδιάβροχα, γαλότσες, γάντια), αυτοψίες, διανομή ειδών με αυτοκίνητα.
Το Πανελλαδικό Σωματείο Εργαζόμενων στα ΙΚΤΕΟ εκφράζει τη συμπαράστασή του στις οικογένειες και στους οικείους όσων έχασαν τη ζωή τους στη Μάνδρα Αττικής.

Οι απώλειες των ανθρώπινων ζωών και η ολοκληρωτική καταστροφή δρόμων, κατοικιών, οικιακού εξοπλισμού στις εργατικές περιοχές της Δυτικής Αττικής είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής των κυβερνήσεων, μαζί και της Περιφέρειας Αττικής και των Δημοτικών Αρχών, που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι τις λαϊκές ανάγκες. Η Εκάλη φυσικά δεν κινδυνεύει!
Επί δεκαετίες εξάλλου ακολουθήθηκε ένα καταστροφικό μοντέλο ανάπτυξης! Η άναρχη και αυθαίρετη δόμηση, τα μπαζωμένα ρέματα, η τσιμεντοποίηση όσων ρεμάτων έχουν παραμείνει (με το μανδύα της "διευθέτησης"), ο άθλιος σχεδιασμός των εμπορευματικών και ιδιωτικών μεγάλων δρόμων, τα αποψιλωμένα δάση, φανερώνουν τη χρόνια κυβερνητική και κρατική αδιαφορία για τη Δυτική Αττική όπως και κάθε φτωχογειτονιά.
Κανένα από τα μεγάλα έργα της προηγούμενης περιόδου -πριν ακόμα ξεσπάσει η καπιταλιστική κρίση το 2008- δεν είχανε ως σκοπό την προστασία των κατοίκων και των εργαζόμενων από έντονα φυσικά φαινόμενα, όπως αυτό που βιώσαμε στην Δυτική Αττική.
Το αντίθετο: Τα έργα (Ολυμπιακά ακίνητα, Αττική οδός, γήπεδα ομάδων, προσεχώς το Ελληνικό) γίνονται με τη διαπλοκή κράτους και ‘εθνικών εργολάβων’ - καναλαρχών - εφοπλιστών και με βασικό γνώμονα το πώς θα αυξηθεί πρωτίστως η κερδοφορία, αλλά και η αδιαμεσολάβητη επίδραση των τελευταίων στα πολιτική και στον τρόπο διακυβέρνησης, τόσο σε κεντρικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι τα αντιπλημμυρικά έργα -όπως και εκείνα της αντισεισμικής προστασίας- δεν χρηματοδοτούνται από τα ΕΣΠΑ και την ΕΕ γιατί δεν είναι κερδοφόρα, παρότι είναι απαραίτητα για την προστασίας της ζωής των εργαζομένων και των κατοίκων. Αυτή είναι η υγιής επιχειρηματικότητα και η δίκαιη και αειφόρος ανάπτυξη που τάζουν..



Το παζλ έρχεται τέλος να συμπληρωθεί από τη μνημονιακή λαίλαπα. Γίνεται ξεκάθαρο ότι για τις περικοπές σε υπηρεσίες και υποδομές, την διάλυση των δημοσίων υπηρεσιών και την ανετοιμότητα στην πρόληψη, αλλά και την αντιμετώπιση τέτοιων καταστροφών φταίνε οι μνημονιακές κυβερνήσεις σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.
Η εργατική τάξη είναι το θύμα αυτής της καταστροφής, η οποία κάθε άλλο παρά αναπόφευκτη ήταν. Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, όλα τα πληττόμενα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να αφήσουν αυτό το ταξικό έγκλημα χωρίς απάντηση! Κυβέρνηση κεφάλαιο, κράτος πρέπει να πληρώσουν.

Απαιτούμε άμεσα:
  • Να υπάρξουν μέτρα ανακούφισης των πληγέντων και άμεση αποκατάσταση των ζημιών! Να αποζημιωθούν στο ακέραιο όσοι πλήγηκαν.
  • Να ληφθούν τώρα μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας με ολοκληρωμένο επιστημονικό σχεδιασμό για όλη την Αττική, για να μη θρηνήσουμε άλλους νεκρούς! Όχι άλλα έργα βιτρίνας με γνώμονα τα επιχειρηματικά κέρδη.
Προτάσσουμε στις κρίσιμες αυτές στιγμές την ταξική μας αλληλεγγύη. Την αλληλεγγύη μεταξύ των φτωχών ως μέσο για τη ζωή και την αξιοπρέπεια του κόσμου της δουλειάς. Απέναντι σε αυτούς που σε τέτοιες στιγμές φορούν την ανθρωπιστική τους μάσκα και ξεπλένουν κάθε ευθύνη που οι ίδιοι φέρουν, απέναντι στην αντικατάσταση των αναγκαίων κοινωνικών υπηρεσιών από τις δράσεις  κεφάλαιου, ΜΚΟ και ενόπλων δυνάμεων.
Για μας, ο άμεσος και πρωταρχικός αγώνας για την ασφάλεια και την αποκατάσταση των πλημμυροπαθών πάει μαζί με τον αγώνα ενάντια στη μνημονιακή καταστροφή. Συνδέεται με την πάλη για ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης με σεβασμό στον άνθρωπο και τη φύση, που θα θέτει ως πρώτο στόχο τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας, την προστασία του περιβάλλοντος, σε ρήξη με τα συμφέροντα του κεφαλαίου.


Συμμετέχουμε σε πρώτη επίσκεψη έμπρακτης βοήθειας και αλληλεγγύης την Κυριακή 26/11/2017 στην Μάνδρα

  • Τα είδη πρώτης ανάγκης που συλλέγονται είναι: Σχολικά είδη, είδη καθαρισμού, είδη προσωπικής υγιεινής, σκούπες, κουβάδες, σφουγγαρίστρες.
  • Συμβάλουμε σε εργασίες αποκατάστασης της περιοχής (εξοπλισμένοι με αδιάβροχα, γαλότσες, γάντια), αυτοψίες, διανομή ειδών με αυτοκίνητα.
Σημεία συνάντησης
- 10.00πμ στα γραφεία του σωματείου (Ερμού και Φωκίωνος 11)
- 11.00πμ πλατεία Μάνδρας

Χάρτης


Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2017

O αγώνας για την περιφρούρηση της Κυριακάτικης αργίας στο εμπόριο είναι και δική μας υπόθεση


Το Πανελλαδικό Σωματείο Εργαζομένων στα ΙΚΤΕΟ, στέκεται στο πλευρό των εργαζομένων στο εμπόριο, οι οποίοι εδώ και 4 χρόνια παλεύουν για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας. Η αργία της Κυριακής είναι βασικό δικαίωμα, αναφορικά με την ξεκούραση του εργαζόμενου και αναφορικά με την προσωπική και οικογενειακή του ζωή. Δεν μπορούν οι ζωές μας να είναι λάστιχο. Τα αφεντικά θέλουν να υποτιμούν συνεχώς την εργασία μας, όμως οι εργαζόμενοι και τα σωματεία μας υπερασπιζόμαστε τις κατακτήσεις και τα δικαιώματά μας.

Με τα μνημόνια εντάθηκε η επίθεση (που είχε ήδη ξεκινήσει) αποδόμησης του θεσμικού πλαισίου για τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων. Αρχικά αποφασίστηκε να είναι ανοιχτά 7 Κυριακές το χρόνο. Κατόπιν, έγινε προσπάθεια να ανοίγουν τα καταστήματα 52 Κυριακές, πράγμα το οποίο μπλοκαρίστηκε (με αγώνες, και οριστικά με δικαστικές αποφάσεις). Αργότερα, προστέθηκε μια Κυριακή επιπλέον στις 7. Μετά +2 Κυριακές στις 8. Τώρα με το 4ο μνημόνιο, που ψηφίστηκε τον Απρίλη του 2017, φτάσαμε στις 32. Ο νέος νόμος προβλέπει συγκεκριμένα: Πέρα από τις νομοθετημένες 8-10 Κυριακές, για την περίοδο από 1 Μάη έως 31 Οκτώβρη, λειτουργία κάθε Κυριακή, εκτός αυτής που είναι κοντά στο Δεκαπενταύγουστο. Η δυνατότητα αυτή υπάρχει για τις περιοχές που ορίζει ο νόμος: δήμος Αθηναίων, ιστορικό κέντρο Θεσσαλονίκης, παράλιοι δήμοι Αττικής, περιοχή Αεροδρομίου Αθηνών.

Αρκετές εμπορικές φίρμες ήδη αξιοποιούν το νέο νόμο και ανοίγουν κάθε Κυριακή. ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΙΣΧΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!

Η αντεργατική αυτή μεθόδευση είναι μια ακόμη προσφορά της κυβέρνησης στα αφεντικά του εμπορίου και του τουρισμού (ας μην ξεχνάμε ότι οι ενώσεις των ξενοδόχων έχουν λυσσάξει, πως δεν νοείται τουριστική ανάπτυξη χωρίς Κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων).

Και όλα αυτά στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας, προσφέροντας στους εργαζόμενους εντατικοποίηση και μισθούς-ψίχουλα. Είναι επίσης απάτη, ότι με την Κυριακάτικη λειτουργία και το ξεχείλωμα του ωραρίου θα γίνουν νέες προσλήψεις. Οι εργαζόμενοι στα εμπορικά καταστήματα αναγκάζονται να δουλεύουν επιπλέον, χωρίς πολλές φορές να παίρνουν ούτε τη μία επιπλέον μέρα ρεπό που δικαιούνται, ούτε την προσαύξηση (75%) για την Κυριακάτικη εργασία, χωρίς σε πολλές περιπτώσεις να αμείβονται για τις υπερωρίες.

Οι καλοθελητές προπαγανδίζουν ότι έτσι θα αυξηθεί η εμπορική κίνηση και ότι αυτό βοηθάει τον εργαζόμενο να βρει χρόνο για να ψωνίσει. Από τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, αυτό που μας λείπει δεν είναι ο χρόνος για ψώνια, είναι τα χρήματα από τις τσέπες. Με εξευτελιστικό μισθό, σύνταξη, επίδομα ανεργίας πώς μπορεί κάποιος να ριχτεί στην «ξέφρενη κατανάλωση» που μας υπόσχονται με τα μαγαζιά ανοιχτά τις Κυριακές; Αυτό που, επίσης, μας λείπει είναι και ο ελεύθερος χρόνος για να ζήσουμε, πέρα από τα κυρίαρχα ψευτο-πρότυπα κατά τα οποία η ποιότητα ζωής ορίζεται από την κατανάλωση. Τα ξεχειλωμένα ωράρια λειτουργίας των καταστημάτων δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα με την αγοραστική μας δύναμη και με τη δυνατότητα να ψωνίσουμε με άνεση. Έχουν να κάνουν με τον ανταγωνισμό ανάμεσα στο εμπορικό κεφάλαιο. Κάποιοι να «φάνε» κάποιους άλλους. Εμπορικές αλυσίδες, Mall, εμπορικά χωριά, εμπορικοί όμιλοι βρίσκονται σε έναν ανελέητο πόλεμο για το ξαναμοίρασμα της πίτας. Αυτό όλο περνάει πάνω από τις ζωές των εμποροϋπαλλήλων.

Γνωρίζουμε καλά ότι σήμερα καταργούν την Κυριακάτικη αργία στο εμπόριο και αύριο θα επιδιώξουν να την καταργήσουν σε όλους τους κλάδους. Στοχεύουν όλα να κινούνται με τη λογική της αγοράς και του κέρδους και όχι με βάση τις ανθρώπινες ανάγκες.

Ως σωματείο στεκόμαστε στο πλευρό των εργαζόμενων στο εμπόριο, επειδή ξέρουμε ότι αν ηττηθούν αυτοί, αύριο θα έρθει και η σειρά όλο και περισσότερων κλάδων να δουλέψουν Κυριακή, με τελικό αποτέλεσμα την οριστική καθιέρωση της μέρας αυτής ως μία ακόμα εργάσιμη, όπως όλες οι άλλες, και την κατάργηση των όποιων δικαιωμάτων προβλέπονται για την Κυριακάτικη εργασία (όπως η μισθολογική προσαύξηση κατά 75%, ή το επιπλέον ρεπό).

Ο επίμονος και αποφασιστικός αγώνας των εμποροϋπαλλήλων συνεχίζεται εδώ και τέσσερα χρόνια. Το κίνημα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και ενάντια στα «απελευθερωμένα» ωράρια δεν έχει λυγίσει. Δεν υποχώρησε ούτε απέναντι στην καταστολή και τις διώξεις που βιώσε. Ούτε και τον καιρό που η παρούσα κυβέρνηση «πουλούσε απλόχερα ελπίδα». Παλεύει και έχει επιτυχίες. Με απεργίες, μπλοκαρίσματα καταστημάτων, διαδηλώσεις, το ζήτημα παραμένει ανοιχτό. Τα εργατικά σωματεία, οι εργατικές συλλογικότητες, οι συλλογικότητες γειτονιάς, το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, όλοι παλεύουν με επιμονή και συνέπεια.

Γνωρίζουμε από το δικό μας κλάδο και από τους δικούς μας εργασιακούς χώρους τι σημαίνει κουτσουρεμένοι μισθοί, απληρωσιά, απολύσεις, εντατικοποίηση, εργοδοτική αυθαιρεσία, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, αντι-συνδικαλιστική επίθεση…. Καταλαβαίνουμε ότι, η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας εντάσσεται στη συνολική ανατροπή που έχει συμβεί στην εργασιακή συνθήκη όλων των εργαζομένων. Ο αγώνας θα είναι κοινός σε όλους τους κλάδους και σε όλους τους εργασιακούς χώρους. Χρειαζόμαστε ένα μαζικό και δυνατό μέτωπο αντίστασης. Η ταξική αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!
Η νίκη των εμποροϋπαλλήλων θα είναι νίκη κάθε εργαζόμενου.

Το σωματείο μας στηρίζει με όποιον τρόπο μπορεί τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο εμπόριο.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους να δείξουν την έμπρακτη αλληλεγγύης τους, πρώτα και κύρια με το να μην ψωνίζουν Κυριακές από εμπορικά καταστήματα και φυσικά με το να συμμετάσχουν στις διαμαρτυρίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων από το εμπόριο. Διαμαρτυρίες που γίνονται και στο κέντρο, αλλά και στις γειτονιές.

Διατρανώνουμε μαζί με τους εργαζόμενους στο εμπόριο τα εργατικά αιτήματα:

Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά. Τα εργατικά συμφέροντα βάζουμε μπροστά.

Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας. Η αργία της Κυριακής με αγώνες κατακτήθηκε. Με αγώνες και τώρα θα την υπερασπιστεί όλο το εργατικό κίνημα.

Αυξήσεις στους μισθούς, μείωση του εργάσιμου χρόνου, συλλογικές συμβάσεις εργασίας σύμφωνες με τις ανάγκες μας.

Να σταματήσει το φαινόμενο της μη καταβολής δεδουλευμένων και αποζημιώσεων. Να θίγεται η προσωπική περιουσία του εργοδότη (ανεξάρτητα από την εταιρική μορφή) ώστε να καλύπτονται αυτές οι υποχρεώσεις του.

Όχι στη «μαύρη» ανασφάλιστη εργασία.

Φραγμός στις απολύσεις. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Όχι ελαστικοποίηση και συμβάσεις ορισμένου χρόνου.

Ελεύθερη συνδικαλιστική δράση παντού. Να σταματήσουν οι συνδικαλιστικές διώξεις. Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα στην απεργία.

Πανελλαδικό Σωματείο Εργαζομένων στα ΙΚΤΕΟ


Σάββατο 15 Απριλίου 2017

Στατιστικά στοιχεία ελέγχων Δ & Ι ΚΤΕΟ

Το Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών έχει αναρτήσει τα μηνιαία στατιστικά στοιχεία διενεργηθέντων τεχνικών ελέγχων ανά περιφέρεια, είδος ελέγχου, είδος οχήματος και τελικό αποτέλεσμα.

 Επειδή περιλαμβάνουν στοιχεία μόνο από το 2015 μέχρι σήμερα και οι τελευταίοι μήνες του 2015, περιλαμβάνουν οχήματα τα οποία ελέγχθηκαν εκπρόθεσμα με μειωμένο παράβολο, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν αυτοί οι έλεγχοι θα επαναληφθουν στη διετία, φέτος.

Συγκεντρώσαμε αυτά τα στοιχεία σε πίνακες και Αττική, πιο αναλυτικά για την Αττική.

Συνάδελφοι που έχουν επεξεργαστεί στοιχεία για άλλες περιφέρειες ή χρειάζονται βοήθεια για να το κάνουν, ας απευθυνθούν στο σωματείο .
 
 Για ιστορικούς λόγους, επεξεργαστήκαμε τους τεχνικούς ελέγχους τον μήνα Απρίλιο 2020 , σε συνθήκες "καραντίνας", για οχήματα που σε πρώτη ανάγνωση δεν καλύπτουν τον όρο "για τον τεχνικό έλεγχο φορτηγών και λεωφορείων αυτοκίνητων οχημάτων που εκτελούν διεθνείς μεταφορές,". Για τα υπόλοιπα χρονικά διαστήματα "καραντίνας", δεν μπορούμε να απομονώσουμε τους ελέγχους, μιας και η "καραντίνα", δεν αφορούσε ολόκληρο ημερολογιακό μήνα.

Τρίτη 4 Απριλίου 2017

Ο συλλογικός αγώνας και η αλληλεγγύη είναι τα όπλα μας


Στην καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων και τις επιθέσεις της εργοδοσίας, απαντάμε με συλλογικό αγώνα και αλληλεγγύη.
Αγωνιστικές συλλογικότητες και εργατικά σωματεία συνεχίζουν να στηρίζουν τον αγώνα του εργαζομένου ΠΦ απέναντι στην εργοδοσία της εμπορικής επιχείρησης NAIL STATION στη Νέα Ιωνία για την διεκδίκηση των εργασιακών του δικαιωμάτων.
Ο Π.Φ. εργαζόταν αρχικά για ένα διάστημα περίπου 7 μηνών “μαύρα”, χωρίς ασφάλιση, χωρίς αναγγελία πρόσληψης, χωρίς να του καταβάλλονται δώρα και επιδόματα. Στη συνέχεια του δόθηκε να υπογράψει μια σύμβαση που απείχε από τις πραγματικές συνθήκες εργασίας του, αφού ενώ εργαζόταν τουλάχιστον 8ωρο σε εξαήμερη βάση, ήταν δηλωμένος για 4ωρη εργασία, τα δε, δώρα και  επιδόματα αδείας του καταβάλλονταν σύμφωνα με τον μισθό της μερικής τάχα απασχόλησης και όχι με τις πραγματικές ώρες εργασίας του. Όταν ο Π.Φ. άρχισε να διεκδικεί τα αυτονόητα και νόμιμα δικαιώματά του, οι εργοδότες του τον απέλυσαν, χωρίς να του καταβάλουν αποζημίωση ούτε τα οφειλόμενα δεδουλευμένα, δώρα και επιδόματα.
Ο εργαζόμενος δεν διάλεξε το δρόμο της σιωπής και της υποταγής. Ο Π.Φ. έκανε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας και στο ΙΚΑ και αμέσως το ταξικό κίνημα και οι αλληλέγγυοι βρέθηκαν με όλους τους τρόπους δίπλα του. Η εργοδοσία όμως αποπειράθηκε να τον τρομοκρατήσει με την άσκηση αγωγής εναντίον του, ζητώντας συνολικά 210.000 ευρώ για δήθεν προσβολή της προσωπικότητας των ιδιοκτητών της επιχείρησης επειδή ο εργαζόμενος σήκωσε το ανάστημά του και αποφάσισε να διεκδικήσει το αυτονόητο: τα εργατικά του δικαιώματα και τα ένσημά του. Όμως, στην επίθεση της εργοδοσίας, οργανωθήκαμε και απαντήσαμε συλλογικά.
Ήδη κατά τη συζήτηση της εργατικής διαφοράς στην Επιθεώρηση Εργασίας, η εργοδοσία  βρήκε απέναντί της το εργατικό κίνημα, με παρεμβάσεις και ψηφίσματα αλληλεγγύης υπέρ του εργαζομένου. Τρεις μήνες μετά την Επιθεώρηση Εργασίας, η εργοδοσία, παρά τις πιέσεις σωματείων και συλλογικοτήτων, παρά τις συστάσεις της επιθεώρησης εργασίας, αλλά και τη διάθεση να της δοθεί χρόνος από την πλευρά εργαζομένου, δεν υποχώρησε και η μάχη για τη δικαίωση του Π.Φ. συνεχίζει με κινηματική πίεση και δικαστική διεκδίκηση.
Τα αντεργατικά μέτρα, οι μισθοί πείνας, τα ωράρια «λάστιχο», η επιχειρούμενη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, οι εκβιασμοί, ο εκφοβισμός των εργαζόμενων στους χώρους δουλειάς και η ασυδοσία του κεφαλαίου δεν μπορεί να μένουν αναπάντητα! Η επίθεση σε έναν εργαζόμενο, απ’ όπου κι αν προέρχεται, από “μεγάλα” ή “μικρά” αφεντικά, είναι επίθεση σε όλους μας και τη μάχη τη δίνουμε όλοι μαζί! Η νίκη ενός διασφαλίζει κεκτημένα για όλους μας!
Η αξιοπρέπεια στη ζωή και τη δουλειά μας είναι αδιαπραγμάτευτη. Κανένας εργαζόμενος μόνος του. Η δύναμη στους εργαζομένους που παράγουν τον πλούτο με τη δουλειά τους. Η ελπίδα στο συλλογικό αγώνα και την αλληλεγγύη.
Συνεχίζουμε τον αγώνα, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο πλευρό του εργαζόμενου Π.Φ. και απαιτούμε την τελική δικαίωσή του.
Καλούμε όλα τα σωματεία και τις αγωνιστικές συλλογικότητες να δείξουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους μέχρι τη νίκη.

Δεν σιωπούμε και δεν υποτασσόμαστε.
Κανένας μόνος του απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία.
Η Οργάνωση, η Αντίσταση και η Αλληλεγγύη είναι τα πιο πολύτιμα όπλα μας.

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


Την προηγούμενη εβδομάδα ανακοινώθηκε στο προσωπικό των ΙΚΤΕΟ Auteco, ότι θα γίνουν περικοπές στους μισθούς τους της τάξης του 15% κατά μέσο όρο. Ο λόγος που η εταιρία προβαίνει στις μειώσεις όπως ανακοινώθηκε, είναι η διασφάλιση των θέσεων εργασίας και η εξασφάλιση της έγκαιρης και ακέραιης καταβολής των μισθών, καθώς τα μηνύματα που λαμβάνει από την αγορά δεν είναι καλά.
Ανταποκρίνονται όμως όλα αυτά στην πραγματικότητα;
Κάνοντας μια μικρή αναδρομή, είναι γνωστό ότι το 2015 ήταν μια χρονιά ιδιαίτερα αυξημένης κίνησης στα ΙΚΤΕΟ λόγω της φημολογούμενης πρόθεσης της κυβέρνησης να προχωρήσει, κατόπιν αιτήματος και πιέσεων των ιδιοκτητών ΚΤΕΟ, σε ηλεκτρονική διασταύρωση για να βρεθούν τα οχήματα που κυκλοφορούν χωρίς να έχουν ελεγχθεί. Οι περισσότερες επιχειρήσεις προχώρησαν τότε σε προσλήψεις με τους χειρότερους εργασιακούς όρους και οι εργαζόμενοι εργάζονταν νόμιμες ή παράνομες, πληρωμένες ή και απλήρωτες υπερωρίες.
Το 2016 που η κίνηση, ο αριθμός των ελέγχων, επανήλθε στα φυσιολογικά επίπεδα οι περισσότεροι από αυτούς τους υπαλλήλους απολύθηκαν. Παρόλα αυτά η κίνηση του 2016 λόγω περιοδικότητας του ελέγχου ανά δύο χρόνια, ήταν αντίστοιχη με το 2014. Λογικά το 2017 είναι η χρονιά που θα ελεγχθούν τα οχήματα που ελέγχθηκαν το 2015, άρα αναμένεται να είναι μια χρονιά με μεγάλο αριθμό ελέγχων και κατά συνέπεια τζίρο, παρα τον αυξημένο αριθμό καταθεσης πινακίδων.
Με δεδομένο ότι το 2016 δεν παρατηρήθηκε σημαντική μεταβολή στον αριθμό των ελέγχων, ούτε και στον τζίρο μιας και τα δύο ήταν αντίστοιχα με του 2014, ενώ το 2017 αναμένονται περισσότεροι έλεγχοι οχημάτων, εύκολα ανατρέπεται το επιχείρημα περί κακών μηνυμάτων από την αγορά. Επιπλέον, το 2016 η εταιρία δεν είχε οικονομικό πρόβλημα και η μείωση στους μισθούς γίνεται προληπτικά (!) για να μην αντιμετωπίσει.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που νέες επιχειρήσεις ΙΚΤΕΟ ανοιγουν, στηριζόμενες στην υποχρεωτικότητα του ελέγχου.
Ειναι προφανές πως την εργοδοτική επιθετικότητα και ασυδοσία, τροφοδοτούν και στηρίζουν, οι επιλογές όλων των κυβερνήσεων μεχρι και σήμερα. Προστασία τών κερδών και των “bonus” απο τη μία, καταλήστευση του εργατικού εισοδήματος από την άλλη.
Πολιτικές επιλογές διάλυσης των εργατικών δικαιωμάτων, νομοθετικής μείωσης στους μισθούς, καταργηση των συμβάσεων, τις απολύσεις, το συνταξιοδοτικό και η “αποφασιστικότητα” της κυβέρνησης να δέχεται τα προαπαιτούμενα, την αποπληρωμή του χρέους και κάθε θυσία από πλευράς των εργαζόμενων για να έρθει η “ανάπτυξη” της εκμετάλλευσης.
Απέναντι στον εκβιασμό της ανεργίας και της εξαθλίωσης, της ηττοπάθειας, της ατομικής ευθύνης και της ενοχής, να δίνουμε το χέρι σε όποιον τον καταβάλλει ο φόβος. Σε συντονισμό με εργατικά σωματεία και συλλογικότητες, μαζί με όσους ορθώνουν το ανάστημά τους απέναντι στην πολιτική που μας καταστρέφει.
Γινόμαστε μέλη του σωματείου μας για να δημιουργήσουμε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς, προσλήψεις ώστε να υπάρχει το αναγκαίο προσωπικό για να εργαζόμαστε με ασφάλεια και ανθρώπινους ρυθμούς.